AI in de journalistiek? Alstublieft: hier uw invalshoek

Lang werd gedacht dat journalistiek niet te automatiseren is. Een invalshoek kiezen, een bericht samenstellen – dat is toch alleen aan mensen besteed? Nieuwe tools doen een poging journalisten werk uit handen te nemen.

Dit artikel is gepubliceerd in NRC Handelsblad van dinsdag 23 juli 2019

Vergeet het idee dat robots, of beter gezegd bots, zelfstandig doorwrochte onderzoeksjournalistieke verhalen gaan schrijven. Vergeet ook het spookbeeld dat de journalistiek geheel overgenomen wordt door artificiële intelligentie (AI).

Maar bedenk vooral wel dat AI ook de journalistiek gaat veranderen en talloze nieuwe mogelijkheden biedt: voor het verzamelen van nieuws, het graven in grote databergen, het genereren van nieuwe invalshoeken, het produceren van content, de verificatie van informatie, voor nieuwsdistributie en het ontmaskeren van fake-nieuws. De moderne journalist moet mee.

Dat was de kernboodschap van de zomerschool AI & Journalism die de European Science-Media Hub samen met het European Youth Press Network van 4 tot 7 juni in het Europees Parlement in Straatsburg organiseerde. Zo’n zeventig studenten en journalisten uit twintig EU-landen werden in vier dagen wegwijs gemaakt in hoe AI de journalistiek aan het veranderen is. Grote mediabedrijven als Thomson Reuters, Bloomberg, The New York Times, The Washington Post, Deutsche Welle en de BBC doen het al. De kleinere kunnen de komende jaren niet achterblijven.

Lees het hele artikel op de website van NRC Handelsblad.

Computer heeft strakste pokerface

Na het winnen van dammen, schaken en go weet de computer nu ook met poker zijn menselijke tegenstanders te verslaan.

Dit artikel is gepubliceerd in NRC Handelsblad van vrijdag 12 juli 2019

Aan de menselijke superioriteit in poker is een eind gekomen. Pokercomputer Pluribus heeft de beste menselijke spelers verslagen in de meest gespeelde pokervariant: Texas Hold’em voor zes spelers. Het is een nieuwe mijlpaal in de kunstmatige intelligentie. De ontwikkelaars van Pluribus, informaticahoogleraar Tuomas Sandholm en zijn promovendus Noam Brown van Carnegie Mellon University, publiceren hun bevindingen in Science van deze week. De publicatie valt samen met de World Series of Poker in Las Vegas.

„Serieus pokeren gaat net zo min over gokken als bergbeklimmen gaat over het nemen van risico’s”, schreef de Britse dichter en pokerspeler Al Alvarez. Het is de combinatie van toeval en tactiek die pokeren zo lastig maakt, niet alleen voor mensen, maar tot voor kort ook voor de slimste computers.

Poker onderscheidt zich van bordspelen zoals dammen, schaken en go, waarin de computer de mens al eerder de baas was. Het verschil zit in onvolledige informatie (de spelers zien de kaarten van hun tegenstanders niet), een toevalselement (de kaarten die elke speler krijgt), bluffen (doen alsof je betere kaarten hebt dan in werkelijkheid) en het aantal van zes spelers. Dat alles vergroot de spelcomplexiteit. Het maakt ook dat poker veel meer op het alledaagse menselijke leven lijkt – bijvoorbeeld bij zakelijke of politieke onderhandelingen – dan schaken of go.

Lees het hele artikel op de website van NRC Handelsblad

Algoritmen verdienen ’n eerlijke kans

Steeds vaker nemen computers beslissingen over mensen. Dat kan goed en fout gaan. Hoe combineer je de sterke punten van algoritmen met die van mensen?

Dit artikel is gepubliceerd in NRC Handelsblad van zaterdag 29 juni 2019

In oktober 2018 besloot het bedrijf Amazon te stoppen met het gebruik van een algoritme voor het inhuren van personeel. Het algoritme bleek vrouwen stelselmatig te benadelen ten opzichte van mannen. Dit is slechts een van de vele voorbeelden uit de afgelopen jaren waarin algoritmen bleken te discrimineren bij beslissingen over mensen.

Algoritmen, de ‘rekenrecepten’ die een computer gebruikt, nemen steeds vaker beslissingen over mensen. In de zorg, bij de overheid, in het onderwijs of bij banken en verzekeraars. En dat raakt aan de menselijke autonomie. Wat willen we aan machines overlaten, wat aan de mens?

De verontwaardiging over de discriminatie door het Amazon-algoritme was vorig jaar groot. Begrijpelijk, maar ook kortzichtig, vindt Sendhil Mullainathan, hoogleraar informatica en gedragswetenschappen aan de universiteit van Chicago en een expert op het gebied van algoritmische beslissingen. „Een algoritme is niet alleen maar een stuk gereedschap”, zegt hij in een Skype-interview. „Het is ook een beetje als een geigerteller. Als je rondloopt met een geigerteller en hij begint ergens hard te tikken, dan moet je de teller niet de schuld geven. Hij vertelt je dat er straling is. Iets soortgelijks geldt voor een algoritme.”

De discriminatie door het Amazon-algoritme liet namelijk zien dat de Amazon-personeelsfunctionarissen jarenlang bevooroordeeld zijn geweest tegenover vrouwen. Want met hun oordelen was het algoritme getraind, zegt Mullainathan. „Telkens als een algoritme bevooroordeelde uitkomsten blijkt te geven, moeten we ons natuurlijk zorgen maken over het algoritme, maar nog meer over hoe mensen zulke beslissingen nemen.”

Lees het hele artikel op de website van NRC Handelsblad