In 2012 publiceerde ik het boek Turings Tango over de zoektocht naar intelligente computers en robots. Ik legde toen de nadruk op het zoeken naar een optimale samenwerking tussen mensen aan de ene kant en computers en robots aan de andere kant. Daarmee was ik de tijd wat vooruit. Er was toen veel aandacht voor computers en robots die mensen zouden overvleugelen. Dat liep allemaal zo'n vaart niet.
Dit jaar concludeerde het uitgebreide Stanford-rapport One hundred year study on artificial intelligence:
"Contrary to the more fantastic predictions for AI in the popular press, the Study Panel found no cause for concern that AI is an imminent threat to humankind. No machines with self-sustaining long-term goals and intent have been developed, nor are they likely to be developed in the near future."
Anno 2016, is het thema mens-machine-samenwerking juist helemaal 'hot'. En zo hoort het. Machines zijn er voor mensen en niet andersom.
Het Financieele Dagblad publiceerde recent een lijst met vier boeken die een must-read zijn op het terrein van kunstmatige intelligentie. Ik was blij verrast dat Turings Tango op die lijst staat.
Ook de essaybundel Machines die denken staat op de lijst. Voor dat boek schreef ik het essay Zij aan zij.