“…I just don’t want to see us fall backwards…you know…” Bijna liet de anders zo emotieloze Hilary Clinton een traan, vorige week maandag, de dag vóór de voorverkiezing in de Amerikaanse staat New Hampshire. Ze was duidelijk geëmotioneerd toen ze vertelde over haar campagnestrijd. Gespeeld of echt? Het valt uit de beelden niet op te maken.
Het fragment werd eindeloos herhaald en deze of gene commentator beweerde zelfs dat de vochtige ogen haar aan de overwinning hadden geholpen. Pure speculatie. Wel roept de traanopwelling de vraag op of vrouwen makkelijker huilen dan mannen.
‘Ja’, luidt het duidelijke antwoord van Ad Vingerhoets, hoogleraar klinische gezondheidspsychologie aan de Universiteit van Tilburg, en huilonderzoeker. Samen met Ad Bergsma schreef hij het boek Huilen is menselijk. Vingerhoets verzamelde huilgegevens uit 37 landen en analyseerde de verschillen tussen mannen en vrouwen: “Uit die gegevens volgt dat mannen gemiddeld gesproken nul tot een halve keer per maand huilen en vrouwen twee- tot viermaal per maand. Met vloeipapiertjes is ook wel eens gemeten dat de traanhoeveelheid bij vrouwen gemiddeld hoger ligt.”
Ook bleek dat de huilverschillen tussen mannen en vrouwen groter zijn in westerse landen dan in niet-Westerse landen. Vingerhoets: “In Ghana en Kenia bleken de verschillen het kleinst.” Blijft overeind dat door alle culturen heen vrouwen vaker huilen dan mannen. Maar waarom?
Vingerhoets geeft drie oorzaken. “Allereerst komen vrouwen vaker in huilopwekkende situaties terecht. Niet alleen bij de omgang met de eigen kinderen, maar ook in het werk. In de verzorging en de verpleging heb je daar eerder mee te maken dan in de bouw. Ook in de vrije tijd zijn er grote verschillen. Veel meer vrouwen dan mannen vinden het prettig om naar een jankfilm te kijken.”
Daarnaast spelen hormonen volgens Vingerhoets een rol. “Diverse wetenschappelijke studies laten zien dat het hormoon prolactine – waarvan vrouwen veel meer hebben dan mannen – de huildrempel verlaagt. Vandaar waarschijnlijk ook de ‘kraamtranen’. Zeventig procent van de vrouwen laat tussen de drie en vijf dagen na de bevalling makkelijker een traantje. En precies dan is het prolactinegehalte hoog, voor het geven van borstvoeding. Het mannelijk geslachtshormoon testosteron lijkt de huildrempel juist verhogen.”
De derde oorzaak van het sekseverschil is een sociale. Vingerhoets: “Bij baby’s tot een half jaar huilen de jongetjes zelfs iets meer dan de meisjes. In deze fase is huilen alleen een roep om hulp. De baby heeft honger, heeft het koud, of mist de moeder. Dat huilen wordt minder als een kind andere middelen van communicatie ontwikkelt. Geleidelijk gaan jongetjes dan duidelijk minder huilen dan meisjes. Mannelijk gedrag wordt toch nog steeds met stoerheid geassocieerd en daar hoort huilen niet bij.”
Hilary Clinton zat midden een zware campagnestrijd. De vermoeidheid die daarbij hoort kan de huildrempel hebben verlaagd, zegt Vingerhoets. Dat verband staat wetenschappelijk absoluut vast. “Interessant is ook dat vrouwen met topfuncties juist minder huilen dan mannen met topfuncties. Om aan die top te komen hebben de vrouwen vaak een soort supermannelijk gedrag moeten vertonen.”
Het bijna-huilfragment van Hilary Clinton in New Hampshire: www.youtube.com/watch?v=3_RiWQGRXEc
www.nos.nl/nosjournaal/artikelen/2008/1/8/080108_huilende_hillary.html
Publishedf in TROUW, January 14, 2008
