Poolblog - Woensdag 23 april http://www.volkskrantblog.nl/blog/57852
Waarschuwing: dit stukje is geschreven met een stevige jetlag. Het concentratievermogen van de schrijver kan zijn aangetast.
Kleine plaatsen zijn zo klein omdat ze zo afgelegen liggen. Inuvik is een plaats met 3500 inwoners, helemaal in het Noordwesten van Canada. Dan weet je het wel. Het gaat even duren om er te komen. Zo ben ik nu pas in Winnipeg (Manitoba).
Vanuit Amsterdam ben ik een etmaal onderweg geweest: overstappen en wachten in Londen; overstappen en wachten in Toronto; (tussen Londen en Toronto was de armleuning en de gangpadplaats mijn redding. Naast me zat een jonge dame waar de zwaartekracht wel pap van lust. Haar proporties zakten uit tot anderhalve stoel breed. Beenleuningen – of in ieder geval iets wat een grens aangeeft tussen het territorium van jouw benen en die van je buren – zouden ook handig zijn geweest…Ze zat ook nog in het midden, zodat de jongeman aan het raampje ook een deel van haar portie meekreeg.)
Nu dan een etmaal in Winnipeg, in zo’n comfortabel maar zielloos hotel vlakbij het vliegveld. Zonder auto kun je niets. Behalve naar een ander hotel lopen. In ieder geval is er snel en goed internet. En 100.7 Hank FM – Continuous Country. Muziek met cowboyhoed.
Nog 2.834 kilometer tot Inuvik, vertelt de online Winnipeg Distance calculator me. Maar ik moet wachten tot het vliegtuig van de Canadian Coast Guard om 05.00 uur de komende nacht vertrekt.
Moderne hotels zijn overal gelijk. Alleen aan de kleine dingen herken je dat je in een ander land ben. Ik pik de half onder de kamerdeur geschoven Winnipeg Free Press op. Grootste voorpaginanieuws: “Playoff hockey hits city”. Begeleidende tekst bij een foto van ‘Manitoba Moose Mike Keane’, die op het punt staat de puck een mep te verkopen richting het vijandelijke doel. Hockey = ijshockey in Canada.
IJs. Eindelijk ijs. Ik kan niet wachten.
In Winnipeg is het +4 graden. Veel te warm om mijn rugzak te verlichten van wat poolkleding. Weersverwachting voor Inuvik voor morgen, wanneer ik aan zou moeten komen: Zonnig; -15 graden; Gevoelstemperatuur -22. Kijk, dat lijkt ergens op.
Dromen over arctische dimensies.
De ontbijtjuffrouw zei net: ‘De mensen die in Inuvik wonen, willen er nooit meer weg.” Mmmm.
Waarschuwing: dit stukje is geschreven met een stevige jetlag. Het concentratievermogen van de schrijver kan zijn aangetast.
Kleine plaatsen zijn zo klein omdat ze zo afgelegen liggen. Inuvik is een plaats met 3500 inwoners, helemaal in het Noordwesten van Canada. Dan weet je het wel. Het gaat even duren om er te komen. Zo ben ik nu pas in Winnipeg (Manitoba).
Vanuit Amsterdam ben ik een etmaal onderweg geweest: overstappen en wachten in Londen; overstappen en wachten in Toronto; (tussen Londen en Toronto was de armleuning en de gangpadplaats mijn redding. Naast me zat een jonge dame waar de zwaartekracht wel pap van lust. Haar proporties zakten uit tot anderhalve stoel breed. Beenleuningen – of in ieder geval iets wat een grens aangeeft tussen het territorium van jouw benen en die van je buren – zouden ook handig zijn geweest…Ze zat ook nog in het midden, zodat de jongeman aan het raampje ook een deel van haar portie meekreeg.)
Nu dan een etmaal in Winnipeg, in zo’n comfortabel maar zielloos hotel vlakbij het vliegveld. Zonder auto kun je niets. Behalve naar een ander hotel lopen. In ieder geval is er snel en goed internet. En 100.7 Hank FM – Continuous Country. Muziek met cowboyhoed.
Nog 2.834 kilometer tot Inuvik, vertelt de online Winnipeg Distance calculator me. Maar ik moet wachten tot het vliegtuig van de Canadian Coast Guard om 05.00 uur de komende nacht vertrekt.
Moderne hotels zijn overal gelijk. Alleen aan de kleine dingen herken je dat je in een ander land ben. Ik pik de half onder de kamerdeur geschoven Winnipeg Free Press op. Grootste voorpaginanieuws: “Playoff hockey hits city”. Begeleidende tekst bij een foto van ‘Manitoba Moose Mike Keane’, die op het punt staat de puck een mep te verkopen richting het vijandelijke doel. Hockey = ijshockey in Canada.
IJs. Eindelijk ijs. Ik kan niet wachten.
In Winnipeg is het +4 graden. Veel te warm om mijn rugzak te verlichten van wat poolkleding. Weersverwachting voor Inuvik voor morgen, wanneer ik aan zou moeten komen: Zonnig; -15 graden; Gevoelstemperatuur -22. Kijk, dat lijkt ergens op.
Dromen over arctische dimensies.
De ontbijtjuffrouw zei net: ‘De mensen die in Inuvik wonen, willen er nooit meer weg.” Mmmm.
